Ενας άγνωστος που είχε ξεφύγει από το apartheid…

δεν ήταν κάποιος από τους συνήθεις υπόπτους, ήταν ένας νεαρός σε μια πτήση από τη Ρώμη στην Αθήνα. Μου είχε κάνει εντύπωση μεγάλη το κουράγιο του, η δύναμή του, ν’ απαρνηθεί την προνομιούχα θέση του για να ζήσει ελεύθερος.

 

 

---

 

Δεν ήμαστε εδώ, παρότι αλλιώς τα είχαμε συμφωνήσει τηλεφωνικώς. Δεν ήθελα να έρθει, γιατί αν και την αγαπούσα μου είχε φερθεί βάναυσα, όχι μια φορά μόνο αλλά δύο. Τη δεύτερη ήθελε να με ξεκινήσει για ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή, αυτό που η ίδια είχε ακολουθήσει. Μόνον το ένστικτο της αυτοσυντήρησης μ΄έσωσε ( ; )

 

Γι’ αυτό έλειπα τότε. Ήξερα καλύτερα τί έπρεπε ν’ αποφύγω.

Advertisement

Μια ζωή μεσα στους δρόμους και τις νύχτες

Ζητείται κοπέλα

Μαρία Χορς – Μονόγραμμα

Εις μνήμην

 

Ξέρετε, δεν πιστεύει κανείς πλέον σε κακές μάγισσες…

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν είναι ούτε κακιά μάγισσα ούτε μισοσαλεμένη, όπως επιχειρεί να την παρουσιάσει από το μεσημέρι ο ραδιοσταθμός στο κόκκινο στα ωριαία δελτία του,  λέγοντας ότι «επιτίθεται» σε Φίλη, Τσακαλώτο κ.λπ. Την ίδια στιγμή ο υπΟικ εμφανιζόμενος νηφάλιος «αρκείται να πει» ότι μπλα μπλα μπλα.

 

Πόσο τυχαία είναι η ειδησεογραφική κάλυψη του επίσημου σταθμού της Αριστεράς την ίδια μέρα που η Kontra news εξαπολύει χυδαία σεξιστική επίθεση στην κυρία Κωνσταντοπούλου θυμίζοντας τις μαύρες μέρες του αυριανισμού;  Είναι άλλωστε σε αγαστή συμφωνία με  τον πρόσφατο προσεταιρισμό του ομίλου Κουρή με τον ΣΥΡΙΖΑ μέσα από τις αγιογραφίες που φιλοτεχνεί καθημερινά στον Αλέξη Τσίπρα.

 

Οι συγκλίσεις αδικούν τον ραδιοσταθμό που μέχρι σήμερα έδινε την εντύπωση ότι αποτελεί φωνή όλων των τάσεων της αριστεράς χωρίς να εμπλέκεται σε εσωκομματικές (και ενδομιντιακές) κόντρες.

Οι σκλάβοι ξύπνησαν

Δεν πιστεύουμε στα ΜΜΕ, δεν «ψηνόμαστε» από τα προπαγανδιστικά τους μηνύματα που πάνε να καπελώσουν τις μουσικές και τον πολιτισμό μας, δεν φοβόμαστε.  Η Nina τραγουδά African Reggae πηδώντας το διαφημιστικό και η νεοαφρικανική Ευρώπη ψηφίζει ΟΧΙ

 

 

 

 

 

Οι ολοκληρωτισμοί της στέρησαν το διδακτορικό της, το πήρε στα 102 της!

Περισσότερα από 70 χρόνια χρειάστηκε μια Γερμανίδα παιδίατρος για να πάρει το διδακτορικό της.

Η  Ίνγκεμποργκ Σιλμ-Ράποπορτ, ηλικίας πλέον 102 ετών, κατάφερε να πάρει το διδακτορικό της, το οποίο της είχαν στερήσει οι ναζί το 1938 λόγω της εβραϊκής της καταγωγής.

«Η κυρία Ίνγκεμποργκ Σιλμ – Ράποπορτ παρέλαβε επίσημα σήμερα το δίπλωμά της στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Αμβούργου – Έπεντορφ (UKE)» ανακοίνωσε η κλινική, επισημαίνοντας ότι είναι «πιθανόν η πλέον ηλικιωμένη στον κόσμο που αποκτά διδακτορικό τίτλο».

Η κ. Σιλμ – Ράποπορτ είχε σπουδάσει στην Ιατρική Σχολή του Αμβούργου και είχε εργαστεί ως ειδικευόμενη ιατρός στο Ισραηλιτικό Νοσοκομείο της πόλης το διάστημα μεταξύ 1937 και 1938, μια περίοδο κατά την οποία εκπόνησε τη διπλωματική της διατριβή με θέμα τη διφθερίτιδα.

Ωστόσο δε μπόρεσε ποτέ να υποβάλει και να παρουσιάσει τη διατριβή της και να λάβει το διδακτορικό της καθώς η εθνικοσοσιαλιστική διοίκηση του πανεπιστημίου «εφαρμόζοντας τους φυλετικούς νόμους που βρίσκονταν σε ισχύ» εκείνη την εποχή την εμπόδισε «λόγω της εβραϊκής της καταγωγής» εξήγησε το UKE.

Την 15η Μαΐου, σε ηλικία 102 ετών, πέρασε με επιτυχία την προφορική αυτή εξέταση ενώπιον μιας τριμελούς επιτροπής καθηγητών που ήρθαν ειδικά από το Αμβούργο και την επισκέφθηκαν στο διαμέρισμά της στο Βερολίνο.

«Έπειτα από περίπου 80 χρόνια, τελικά καταφέραμε (…) να αποκαταστήσουμε ένα μικρό μέρος της αδικίας, αυτό μας γεμίζει ικανοποίηση» δήλωσε ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του πανεπιστημιακού νοσοκομείου, Μπούρκχαρντ Γκέκε στην τελετή απονομής του διπλώματος.

Η κ. Ίνγκεμποργκ είχε γεννηθεί το 1912 και έφυγε το 1938 για τις ΗΠΑ. Εκεί έγινε παιδίατρος και γνώρισε τον μέλλοντα σύζυγό της, Σάμουελ Μίτζα Ράποπορτ, με τον οποίο απέκτησαν 4 παιδιά.

Το 1952 λόγω του κλίματος που είχε δημιουργήσει ο γερουσιαστής Τζόζεφ Μακάρθι με το «κυνήγι μαγισσών» εναντίον κάθε ενδεχόμενου υποστηρικτή του σοβιετικού μπλοκ, η κ. Ράποπορτ, η οποία ήταν κομμουνίστρια, όπως άλλωστε και ο σύζυγός της, επέστρεψε στην ανατολική Γερμανία.

Το 1969 η κ. Σιλμ Ράποπορτ ίδρυσε, στο νοσοκομείο της Φιλανθρωπίας, την πρώτη έδρα νεογνολογίας στη Γερμανία. Σήμερα ζει στο διαμέρισμά της που βρίσκεται στην πρώην ανατολική Γερμανία.

Αναδημοσίευση από το Κουτί της Πανδώρας

First we take Manhattan, then we take Berlin

Επειδή ηττήθηκε η ιδεολογία τους…

Οι Γερμανίδες που αυτοκτονούσαν μαζί με τα παιδιά τους (Εφημερίδα των Συντακτών)

Συντάκτης:

Χριστίνα Πάντζου

Η Γκάουτ και τα παιδιά της, η Σούμπερτ με την κόρη της, η Ράινατς επίσης με την κόρη της… Ολες αυτοκτόνησαν στις 8 Μαΐου του 1945 καταδικάζοντας στην ίδια μοίρα τα παιδιά τους, στη μικρή πόλη Ντεμίν της βορειοανατολικής Γερμανίας.

Κάπου 700-1.000 αυτοκτονίες σημειώθηκαν στην πόλη, έκφραση ενός μαζικού κύματος αυτοχειριών που γνώρισε η χώρα τους τελευταίους μήνες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και λίγο μετά το τέλος του.

Αγνωστος παραμένει ο συνολικός αριθμός των αυτοχείρων εκείνης της περιόδου: οι ερευνητές τούς εκτιμούν από 10.000 έως και 100.000, στη συντριπτική τους πλειονότητα γυναίκες και τα παιδιά τους.

Προτιμώντας να πεθάνουν παρά να ζήσουν σε έναν κόσμο που δεν θα κυβερνιόταν από τους ναζί, ακολούθησαν το παράδειγμα του Γιόζεφ Γκέμπελς, που δηλητηρίασε τα έξι παιδιά του προτού αυτοκτονήσει μαζί με τη γυναίκα του, Μάγδα, μία μέρα μετά την αυτοκτονία του Χίτλερ και της Εύας Μπράουν.

Η Μπάρμπελ Σράινερ, εξάχρονη τότε, γλίτωσε από αυτή τη συλλογική τρέλα όταν ο αδελφός της κατάφερε να πείσει τη μητέρα τους, λέγοντάς της αφοπλιστικά καθώς της έδειχνε τα κόκκινα από το αίμα νερά του ποταμού Πέενε.

«Μαμά, εμείς όχι, έτσι δεν είναι;». Μια σκοτεινή σελίδα της ιστορίας που φώτισε ο ιστορικός Φλοριάν Χούμπερ στο «Γιε μου, υποσχέσου μου ότι θα αυτοπυροβοληθείς».

Ενα βιβλίο, με σημαντικές πωλήσεις σε μόλις τρεις μήνες, που μιλά για τον ναζιστικό φανατισμό, τον φόβο αντιποίνων, την ενοχή για τα εγκλήματα και την ψυχολογία του όχλου, που οδήγησε άντρες και κυρίως γυναίκες να τινάξουν τα μυαλά τους στον αέρα, να πηδήξουν σε ένα ποτάμι ή να κρεμαστούν από ένα δέντρο μαζί με τα παιδιά τους γιατί ηττήθηκε ο ναζισμός.

Εκείνη η αδυνατούλα λιγομίλητη…

πάντοτε μακιγιαρισμένη που να είναι;

Πείτε όχι στους φρενήρεις ρυθμούς…

Απολαύστε ένα ολοκληρωμένο μουσικό έργο