Η Φύση ζωγραφίζει

Advertisement

To τραίνο φεύγει στις 8, ταξίδι για τη Σιβηρία

 

via

 

 

Η παρθενογένεση απειλεί το βιολογικό status quo

Ή πώς ένα γενετικό λάθος εξαφανίζει ένα αρσενικό είδο

---

Φυλή παρθένων

Γενετικό ατύχημα «δημιούργησε νέο είδος χωρίς αρσενικά»

Βερολίνο

Θυμίζει τη φυλή των Αμαζόνων, τις μυθικές πολεμίστριες που αποφάσισαν ότι δεν χρειάζονταν τα αρσενικά: ένα τυχαίο περιστατικό κλωνοποίησης σε ενυδρείο εκτροφής φαίνεται ότι οδήγησε στην εμφάνιση ενός νέου είδους καραβίδας, το οποίο αναπαράγεται αποκλειστικά με παρθενογένεση και αποτελείται μόνο από θηλυκά άτομα.

Η ιστορία ξεκινά το 1995, όταν έμποροι κατοικιδίων στη Γερμανία ανέφεραν ότι ανακάλυψαν ασυνήθιστους, αποκλειστικά θηλυκούς κλώνους μιας καραβίδας του είδους Procambarus fallax. Η νέα ποικιλία αποδείχθηκε δημοφιλής για τους ιδιοκτήτες ενυδρείων, τελικά όμως απέδρασε στο περιβάλλον και πλέον απειλεί τα ντόπια είδη καραβίδων σε πολλές περιοχές του κόσμου, μεταξύ άλλων στη Μαδαγασκάρη.

Τα χειραφετημένα θηλυκά, τα οποία ουσιαστικά γεννούν κλώνους των εαυτών τους χωρίς γονιμοποίηση, πρέπει να προέκυψαν από κάποιο γενετικό ατύχημα, και φέρουν τρία ζευγάρια χρωμοσωμάτων αντί για δύο όπως θα έπρεπε.

Στη νέα μελέτη, η οποία είναι διαθέσιμη στην υπηρεσία προδημοσίευσης bioRxiv, ερευνητές τριών γερμανικών ιδρυμάτων υποστηρίζουν ότι οι καραβίδες-Αμαζόνες πρέπει να αναγνωριστούν ως νέο είδος με την ονομασία Procambarus virginalis, δηλαδή η παρθένα μορφή του γένους Procambarus.

Βασικό επιχείρημα είναι ότι τα αρσενικά του είδους P.fallax δεν μπορούν να γονιμοποιήσουν τα αβγά των κλωνοποιημένων θηλυκών -η αδυναμία διασταύρωσης και παραγωγής γόνιμων απογόνων θεωρείται συχνά κριτήριο για το διαχωρισμό ειδών.

Η υπόθεση των καραβίδων-Αμαζόνων, σχολιάζει ο δικτυακός τόπος του Science, θα μπορούσε να αποδειχθεί μια σπάνια περίπτωση σχεδόν ακαριαίας ειδογένεσης στο βασίλειο των ζώων.

Πέρα όμως από το επιπλέον ζευγάρι χρωμοσωμάτων, το νέο είδος καραβίδας φέρει επιγενετικές αλλαγές, χημικές τροποποιήσεις του DNA που επηρεάζουν τη λειτουργία πολλών γονιδίων.

Λόγω αυτών των γενετικών ιδιαιτεροτήτων, οι παρθένες είναι πιο μεγαλόσωμες από τους συγγενείς τους και γεννούν περισσότερα αβγά.

Όπως φαίνεται, είναι αποφασισμένες να κυριαρχήσουν.

Βαγγέλης Πρατικάκης

in.gr

«Θα έρθει ο αφέντης να πάρει τη σοδειά»

Οι «Σκουριές» απαντούν στον Α.Τσίπρα

Aπό το Μέτωπο Αγώνα ενάντια στα μεταλλεία σε Κρούσσια Πάικο

H συνέντευξη Τσίπρα 29/07/2015 στο Κόκκινο

ηχητικό

το θέμα των Σκουριών, το θέτει ο δημοσιογράφος στο 1:06:23. Ακολουθεί ο διάλογος απομαγνητοφωνημένος:

-Στις Σκουριές δεν ήτανε εκεί οι πολίτες που σήκωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην Ελληνικός Χρυσός; Στις Σκουριές δεν πήγε το κράτος της δεξιάς κ χτύπαγε εκεί τους ανθρώπους; Στις Σκουριές λειτουργεί ακόμα η Ελληνικός Χρυσός με 6 μήνες αριστεράς και ακόμα οι άνθρωποι τρώνε ξύλο.

-Στις Σκουριές αυτό που εγώ γνωρίζω είναι ότι η επιχείρηση διαμαρτύρεται και ζητάει άμεσα να υπάρξει απόφαση, δεδομένου ότι δεν της έχει δοθεί άδεια, να προχωρήσει στα σχέδια για την εξόρυξη και την εεε τη τη την δυνατότητα επί τόπου να γίνεται η διαδικασία της

– α α κατάλαβα

-της διαλογής ..που έχει τεράστιες επιπτώσεις στο περιβάλλον. ααα αλλά είναι μία μάχη η οποία είναι διαρκής, η μάχη αυτή δε δίνεται μονάχα με τα συμφέροντα αλλά είναι και μία μάχη που έχει να κάνει και με το πώς με την τοπική (σ) κοινωνία θα μπορέσει κανείς να βρει ένα modus viventi διότι από την άλλη πλευρά η άλλη πλευρά βάζει στη προμετωπίδα εργαζόμενους …

-αλλά εμείς ήμασταν με τη μία πλευρά. Δεν ήμασταν με την άλλη !

-αφήστε…

-μα τι λέτε τώρα;

-ήμαστε με τη μία ως ως κυβέρνηση όμως έχεις ευθύνη να μην οδηγήσεις 5.000 εργαζόμενους στην ανεργία

-φυσικά δε διαφωνώ

-αλλά πρέπει να βρεις μια λύση

-βεβαίως, έτσι;

-και εκεί είναι ένα θέμα το οποίο χειρίζεται, χειρίστηκε εδώ και .. το προηγούμενο διάστημα ο Παναγιώτης ο Λαφαζάνης ως υπουργός και τώρα το χειρίζεται ο Πάνος ο Σκουρλέτης και είναι ένα θέμα ανοιχτό το οποίο δεν έχει λήξει και πιστεύω, είμαι βέβαιος δηλαδή ότι η λύση που θα βρεθεί θα είναι και στα πλαίσια της διατήρησης της κοινωνικής συνοχής αλλά και στα πλαίσια της κοινωνικής δικαιοσύνης το δίκαιο δηλαδή του αγώνα των πολιτών

-μάλιστα. Των πολιτών ποιών τώρα; Αυτών που διαμαρτύρονται για την επένδυση ή αυτών που θέλουν δουλειά;

-το Κοινωνική δικαιοσύνη είναι οι άνθρωποι που δουλεύανε να μην χάσουν τη δουλειά τους, το δίκαιο του αγώνα, είναι το δίκαιο του αγώνα των ανθρώπων εκείνων που προέταξαν τη ζωή τους με το περιβάλλον

Πρωθυπουργέ κ.Τσίπρα

Έχοντας παρακολουθήσει τη συνέντευξή σας αυτή και έχοντας διαβάζει γράμμα γράμμα τις απαντήσεις σας για το θέμα των Σκουριών σας χαρτογραφούμε με θλίψη, οργή και αγανάκτηση:

Εμείς που μας κατατάξατε εκτός «κοινωνικής δικαιοσύνης»

Διαβάστε επίσης το ρεπορτάζ της Σταυρούλας Πουλημένη στο alterthess το οποίο βρήκα διαμέσω του ιστοτόπου 105,5 στο κόκκινο

Εφιαλτικό μέλλον για την γεωργία μας αποφάσισε το Eurogroup

Ολιγοπωλιακή βιομηχανική γεωργία αποφασίστηκε στο Eurogroup για την Ελλάδα

Παπαγεωργίου Γεωργία
Αν σας έλεγαν, ότι σε δέκα χρόνια από τώρα θα υπάρχουν μόνο τέσσερις εταιρείες, που θα αναλαμβάνουν την καλλιέργεια, παραγωγή, επεξεργασία των αγροτικών προϊόντων, τα οποία θα διοχετεύουν σε μία μόνο εταιρεία, με σκοπό να τα εξάγει, εξουδετερώνοντας κάθε παραγωγό ή αγρότη, που δεν συνεργαζόταν, θα λέγατε, ότι συνωμοσιολογούμε. Αν σας παραθέταμε τη σχετική μελέτη, που εγκρίθηκε (εκτός από την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους) στο Eurogroup της 5ης Μαΐου 2014;

Για την υλοποίηση του σχεδίου, θα αντληθούν κεφάλαια από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW

Πριν λίγο καιρό οι παραγωγοί των λαϊκών απήργησαν. Κάθε φορά, που ένας κλάδος αντιδρά, θεωρείται, ότι το κάνει για να μη χάσει τη βολή του. Έτσι επικρατεί ο απαραίτητος για τη διακυβέρνηση των Ελλήνων εσωτερικός διχασμός. «Αιτία της απεργίας δεν ήταν μόνο οι θέσεις στις λαϊκές, όπως όλα τα συστημικά Μέσα δείξανε», εξηγεί ο Λεωνίδας, παραγωγός που πουλάει τα προϊόντα του σε λαϊκές της Αθήνας, «αλλά η εξαφάνιση των παραγωγών», προσθέτει.

«Mέχρι τις αρχές του ‘90, όταν έβγαινες από σταθμούς του ΗΣΑΠ ή του Μετρό, έβλεπες κάποιους πλανόδιους πωλητές, που είχαν στους πάγκους διάφορα φρούτα. Αυτοί εξαφανίστηκαν. Τώρα μάλλον θέλουν να κάνουν το ίδιο. Αυτή τη φορά όμως τον έλεγχο θα έχουν μεγάλες αλυσίδες, για παράδειγμα… αρτοποιείων. Ούτως ή άλλως όλο και περισσότερες αλυσίδες τέτοιων ξεφυτρώνουν κοντά σε σταθμούς του ηλεκτρικού ή του μετρό, γιατί να μην επεκταθούν και στον τομέα αυτό; Και ποιος θα τους ελέγχει εκείνους; Εμάς τους «μικρούς» εύκολα μας γραπώνουν και μας «βγάζουν απ’ τη μέση», διαπιστώνει εξαγριωμένος ο Λεωνίδας. «Αυτοί θέλουν να μας εξοντώσουν», φωνάζουν κι άλλοι παραγωγοί σε διπλανούς πάγκους, που άκουσαν τη συζήτηση.

Εν ολίγοις «λαϊκές στο στόχαστρο», είναι το πόρισμα των παραγωγών. Είναι όμως μόνο οι λαϊκές; Ή το σχέδιο είναι μεγαλύτερων βλέψεων από ό,τι θα μπορούσαμε να φανταστούμε;

Το μεγαλόπνοο σχέδιο και ο δρόμος για την “Ανάπτυξη” στα χέρια τεσσάρων εταιρειών
Στο Eurogroup της 5ης Μαΐου ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, πέραν της διαπραγμάτευσης του χρέους πήγε εφοδιασμένος με έναν οδηγό ανάπτυξης για την Ελλάδα με άξονα τα επόμενα 10 χρόνια! Το σχέδιο βασίστηκε στη μελέτη “Greece 20/20″ της εταιρείας McKinsey (του 2012 με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα) καθώς και σε μελέτη του ΙΟΒΕ.*

Μάλιστα ένας τετρασέλιδος οδηγός του σχεδίου αυτού παρουσιάστηκε κατά τη συνεδρίαση του EuroWorking Group στις Βρυξέλλες από τον πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), Πάνο Τσακλόγλου, ενώ για την υλοποίησή του τα κεφάλαια θα αντληθούν από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW. Η KfW (δια του εκτελεστικού αντιπροέδρου της Λ.Κ. ΦΟΥΝΚΕ) υπέγραψε τη συμμετοχή της στο Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο για τον σκοπό αυτό μαζί με τον τότε υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα και τον τότε υπουργό Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη στις 23 Απριλίου 2014.

«Στόχος η ενοικίαση κενής-αδρανούς δημόσιας γης σε τέσσερις μεγάλες εταιρείες προκειμένου να εγκαταστήσουν μονάδες για παραγωγή, επεξεργασία και εξαγωγή προϊόντων βασισμένες πάντα σε νέες μεθόδους. Έτσι και η εξασφάλιση νέων θέσεων εργασίας θα επιτευχθεί και η Ελλάδα δίνοντας σημασία στη μαζική παραγωγή προϊόντων με τη χρήση της εξελιγμένης τεχνολογίας θα αναδειχθεί σε μεγάλη εξαγωγική δύναμη».

Φυσικά αναφέρεται και στην παροχή κινήτρων στους παραγωγούς για να εξάγουν τα προϊόντα τους, καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας, αλλά και τη θέσπιση βελτιωμένου συστήματος πιστοποίησης των προϊόντων των παραγωγών.

Τα ερωτήματα που εγείρονται

Έστω ότι τίθεται σε εφαρμογή:
Α) Ποιος θα δίνει στις τέσσερις μεγάλες εταιρείες που θα ασχοληθούν την πιστοποίηση; Ποιος θα τις ελέγχει; Και κυρίως… ποιοι θα είναι οι ιδιοκτήτες αυτών των εταιρειών;

Β) Οι αγρότες θα παράγουν και οι τέσσερις εταιρείες θα αγοράζουν για επεξεργασία τα προϊόντα. Πώς θα εξασφαλιστεί, ότι οι παραγωγοί δε θα θιγούν πωλώντας για ένα κομμάτι ψωμί τη σοδειά τους, όταν οι τέσσερις θα διαμορφώνουν τις τιμές μεταξύ τους δημιουργώντας συνθήκες μονοπωλίου; Εκ των πραγμάτων εάν επιτρέπεται μόνο σε τέσσερις εταιρείες η εξαγωγή των προϊόντων, ένας παραγωγός, που μόνος του καλλιεργεί και εξάγει τα τρόφιμα, δε θα έχει άλλη επιλογή παρά να αποταθεί σε αυτές.

Τα τελευταία χρόνια πολλοί νέοι άνθρωποι στράφηκαν στη γη, έκαναν συνεταιρισμούς, καλλιεργούν κρόκο, σπαράγγια, ελιές, παράγουν παραδοσιακά προϊόντα, όπως χυλοπίτες, ελαιόλαδο και παράγωγα των ελιών, και πλήθος άλλων τροφίμων, τα οποία και εξάγουν, παρουσιάζουν σε εκθέσεις διατροφής στο εξωτερικό. Όταν όμως τέσσερις θα καθορίζουν τις τιμές εξαγωγής, οι άνθρωποι αυτοί, μόνοι τους, δε θα μπορούν να σταθούν σε μια αχανή αγορά.

Την ίδια στιγμή οι εν λόγω εταιρείες θα μπορούσαν να αναλάβουν αποκλειστικά την παραγωγή προϊόντων εξαλείφοντας έτσι και τη γεωργία, εκτός κι αν αυτή πραγματοποιείται μόνο στο πλαίσιο των δικών τους παραγωγικών αναγκών. Ο κάθε παραγωγός αντί να πουλάει αντί πινακίου φακής τη σοδειά του, θα πηγαίνει κατ’ ευθείαν σε αυτές να εργαστεί. Και η γεωργία, ως βασικός πυλώνας της ελληνικής ανάπτυξης θα λάβει μορφή βιομηχανίας. Όμως ο απλός πολίτης, που σκέφτεται τη γη ως το μόνο σίγουρο μέσο εξασφάλισης των προς το ζην; Απλώς ξεχνάει αυτή την επιλογή.

Ένα ερώτημα ακόμη: Καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας: Αυτό σημαίνει, ότι θα εκπαιδεύονται οι γεωργοί να χρησιμοποιούν μεταλλαγμένα, επειδή κοστίζουν λιγότερο και παράλληλα έτσι επιτυγχάνεται μαζικότερη παραγωγή; Η ποιότητα, η θρεπτική αξία των τροφίμων θυσία στον βωμό του κέρδους!
Θυμηθείτε: Μεταλλαγμένα τρόφιμα: Τι πρέπει οπωσδήποτε να γνωρίζετε!

Μία εταιρεία διαχείρισης της διανομής και αποθήκευσης
Στη συνέχεια κάνει λόγο για μια μόνο δημόσια ή ιδιωτική εταιρεία (και εδώ γεννάται βέβαια το ερώτημα σε ποιον θα ανήκει), την Εταιρεία Ελληνικών Τροφίμων (Greek Food Company), που μεταξύ άλλων:

«…Α) Θα καθορίζει το δίκτυο των παραγωγικών μονάδων και θα αποτελεί δεξαμενή τροφίμων προς εξαγωγή…
Β) Θα διαχειρίζεται τη διανομή και αποθήκευση των προϊόντων εντός της χώρας»…

Δηλαδή αυτά που θα παράγουν οι τέσσερις μόνο εταιρείες παραγωγής και επεξεργασίας τροφίμων, θα πηγαίνουν στη μία μόνο εταιρεία, από όπου θα προγραμματίζεται η διανομή.

Ποιος όμως θα διασφαλίζει, ότι θα καταμετρώνται σωστά οι εσωτερικές ανάγκες κατανάλωσης, και ότι δε θα κρατούν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής για να το εξάγουν δημιουργώντας ελλείψεις σε προϊόντα, που τώρα αυτονόητα υπάρχουν στο καθημερινό τραπέζι μας; Κάτι αντίστοιχο είχαν κατά νου και με το παράλληλο εμπόριο φαρμάκων, αλλά οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες εξάγουν το μεγαλύτερο ποσοστό, με αποτέλεσμα να λείπουν από τα ράφια των φαρμακείων σωρεία φαρμάκων, όπως εξηγούν και οι φαρμακοποιοί, που ζητούν ξανά και ξανά την παύση του παράλληλου εμπορίου.

Οι υπογραφές μπήκαν! Βασικός άξονας υλοποίησης η προαναφερθείσα μελέτη. Πρόκειται για προγράμματα, που θα πραγματοποιηθούν! Όχι για θεωρίες συνωμοσίας!

Το κάρβουνο στους κερατάδες

όπου ο κερατάς, στην καθομιλουμένη ιταλική, καλείται κορνούτο,

 

όπου χθες μόλις πληροφορήθηκα ότι κορνούτο στα μέσα του 19ου αιώνα αποκαλούσαν γραμματικοί διαχειριστές και αναλφάβητοι εργάτες αυτό:

 

 

από τα πρώτα στάδια επεξεργασίας του λιθάνθρακα που, στην τελική του μορφή, θα ήταν ο εωσφόρος εκείνης της εκατονταετίας.

 

Τιμώμενο «πρόσωπο» στη χθεσινή παγκόσμια ημέρα μουσείων εξαιτίας της χρηστικότητας του αντικειμένου του, γιορτάστηκε, τουλάχιστον μέχρι νωρίς το απόγευμα… λειψά χωρίς προβολές και με πολλά από τα κτίρια που στέγαζαν την ιστορία του κλεισμένα με λουκέτο.

 

(Για μια ιστορική αναδρομή να ένα παλαιότερο δημοσίευμα      )

 

Αυτό, όμως, ήταν το λιγότερο, καθώς οι άλλοι κερατάδες, αυτοί που σκοπό της ζωής τους έχουν να καταστρέφουν ό,τι ομορφαίνει της δική μας ζωή, έκαψαν χθες το θεατράκι στη ρεματιά Χαλανδρίου – ναι αυτό που είναι απέναντι από την κατάληψη και τον περιφρουρούμενο από τους απλούς πολίτες περιβάλλοντα χώρο.

 

Δεν θα τους περάσει…  Θα το ξαναφτιάξουμε.

 

Αρνούμαι να δημοσιεύσω φωτογραφίες

Αγαπητή Άννα

Ασφαλώς και σε θυμάμαι… Θυμάμαι την επιμονή σου να γεννήσεις προτού πεθάνεις. Θυμάμαι το χλευαστικό ύφος του πατέρα σου στην ιδιοτρορρυθμία μου. Βλέπεις εγώ ήμουν μια πτωχή και… διόλου ταπεινή κόρη ενός… τριτοκοσμικού, ενώ εσύ θυγατέρα (εκ των τεσσάρων – πέντε) του πλούσιου επιστήμονα – ερευνητή.

Τραγελαφικό ίσως και δραματικό ή ιστορικό σφάλμα ότι δεκαετίες αργότερα αποδεικνύεται ότι οι ιδιορρυτροπίες χρήζουν διερεύνησης. Εάν δεν βρεθεί τίποτα εξυπηρετείται, τουλάχιστον, το φιλοθεάμων κοινό (με την αρωγή των άρτια εκπαιδευμένων υπαλλήλων) εάν βρεθεί; Δρυός πεσούσης… η συνέχεια συντόμως / σύντομα σε μια αίθουσα πλησίον σας…

Περιττό να το επενδύσουμε ηχητικά. Το πρώτο που σας έρχεται στο νου. Εκείνο είναι. Και δεν τζογάρουμε με τη ζωή κανενός που δεν μας έφταιξε.

Πρωινή ζαλάδα…

Απόψε δεν κοιμήθηκα. Δεν ήτανε το σύνηθες (χαζο)ξενύχτι των τελευταίων δεκαετιών αλλά εν πάσει περιπτώση δεν υπεισέρχομαι σε λεπτομέρειες. Και διατί να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες όταν τα λεφτά των άλλων είναι τόσο άπιαστα που η λίστα Λαγκάρντ και οι πάλαι ποτέ γκουρμέ σοσιαλιστές φαντάζουν τιποτένιοι μπροστά τους. Ολοκληρωμένη ενημέρωση έλαβα από το The Toc για νόμιμα εισοδήματα ηγετών, διακυμάνσεις από τα προηγούμενα έτη που βγάζουν χαμένο τον Ομπάμα, ενοικιάσεις εξοχικών του Βαρουφάκη στην κοντινή Αίγινα που μας κάνουν να ξεχνάμε αυτομάτως την ποταπή βιλίτσα του αναμένοντος την ετυμηγορία, αύριο, Παπακωνσταντίνου στην πιο μακρινή, είναι η αλήθεια πως τη σήμερον τα ακτοπλοϊκά είναι απλησίαστα, Σίφνο κ.ο.κ. Και μου γεννάται η απορία. ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΡΗΜΑ πολλαπλασιάζεται η μένει ως κατετέθη; Και πού κατετέθη; Και γιατί δεν πολλαπλασιάζεται ή αναδιανέμεται; Είναι προφανές ότι ο… Μαμωνάς δεν παίζει ζάρια με τους ηγέτες, ή, εάν παίζει, δεν έχει την τύχη τους. Είναι υπερβολικά αργά για ν’ αποδώσω την τύχη ορισμένων στα φεγγάρια ή άλλους πλανήτες, πολύ αργά για να οικτίρω τη δικιά μου και πολύ νωρίς για λαϊκά άσματα ή καλοκαιρινές ονειρώξεις.

Παρ’ όλα αυτά η ζωή είναι όμορφη… η ζωή είναι ωραία.

Στο Μιχάλη Νικολάου

Σε μια σχεδία δίχως σχέδια και πυξίδα
σκίζω στα δύο τη βαθειά γαλάζια λίμνη
Μόλις προσπέρασα την ύστατη νησίδα
και ακουμπώ βαριά κατάκοπη στην πρύμνη

Ίσα που κράτησα νερό σ’ ένα δοχείο
Τ’ άλλα φορτία τα κρατάω στην ψυχή μου
Και τα αυτιά μου βασανίζει σαν ηχείο
μια βοή που μου μιλάει για τη ζωή μου

Έτσι πορεύομαι στη λίμνη Αχερουσία
Σε μια σχεδία μια ζωή, σε ένα σώμα
Κι αυτό που θα `θελα μονάχα στην ουσία
ένα φιλί από της μάνας μου το στόμα

Γνώρισα πόλεις μονοπάτια και ανθρώπους
Πρώτα αλλιώς μετά αλλιώς, μέχρι που είδα
όλα τα λάφυρα βρωμίζουνε τους κόπους
και ο χρυσός στα χέρια πέτρωσε του Μίδα