Όταν υπηρετούσα τη θητεία μου, προτού απολυθώ με το στιγματισμένο Ι δεν θυμάμαι αριθμό, ο ψ του στρατεύματος με ρώτησε τι νιώθω.
Γιατρέ έχω επηρεαστεί από τη θεωρία της αενάου επιστροφής του Νίτσε, είπα. Μόνο που η δική μου παραλλαγή είναι θεμελιωδώς ενεχόμενη στην ανάπτυξη του ψηφιακού σύμπαντος. Κάθε φορά που ανοίγω το διακόπτη του p.c. η εικόνα του σύμπαντος δεν είναι απαράλλακτη, όπως θα έπρεπε βάσει των θεωριών του… γέρου που τα ξέρει όλα. Ύστερα από αυτό… απολύθηκα (όχι ως εκκεντρική ή ευτυχισμένη)
Ακόμα υπάρχουν λέξεις, για να μην ξεχνάμε από πού αρχίσαν όλΑ (αφαιρέστε το echo εσείς οι επάνω)
@ithaca 