Αρχείο για Δεκέμβριος, 2014

είναι μια σύγχρονη μορφή συνδέσεων ανάμεσα σε ασύνδετους ανθρώπους. Ο ετεροθαλής αδερφός παντρεύτηκε την ετεροθαλή αδερφή της εξαδέλφης του μπαντζανάκη της πεθεράς του θείου μου και ξάφνου βρίσκομαι εξ αγχιστείας (υπερβολικά εξ αγχιστείας όμως) συγγενής με μια πληθώρα ανθρώπων που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έλεγα ούτε καλημέρα. Ημέρες γιορτινές και η μέρα το καλεί να συγχρωτιστούμε να συμφάγουμε, να συμπιούμε, να τα πούμε και βεβαίως ν’ ανταλλάξουμε ευχές και όχι ξεροσφύρι. Ξεπερνώντας το όποιο ηθικό του ζητήματος, τι δουλειά έχω εγώ με αυτό τον συρφετό, το πράγμα, εν καιρώ οικονομικής ύφεσης, αρχίζει να γίνεται ασφυκτικό. Δε χρειάζεται να εξηγήσω γιατί, οι άνθρωποι είναι πονηροί, εγώ πάλι είμαι με τους νοώντες οι οποίοι… νοήτω.

Advertisement

Καλή ξεκούραση…

Posted: 24 Δεκεμβρίου, 2014 in Uncategorized

μόνο αυτό.

Η μοναξιά

Posted: 20 Δεκεμβρίου, 2014 in Uncategorized

δεν είναι απομεινάρι εφηβικών ονειρώξεων.

Περιμένοντας το δελτίο…

Posted: 15 Δεκεμβρίου, 2014 in Uncategorized

Όλοι έξω, ακούστε το στο ύπαιθρο μήπως και θυμηθείτε πώς ήταν νέος.

του Αιγαίου που μας πήγε η μητέρα ήταν ειδυλλιακό για εμάς, τις μικρές παραθερίστριες. Φευ, απεδείχθη ουδαμώς ειδυλλιακό για τους έτερους παραθεριστές αλλά κ’ για την ίδια τη μητέρα που υφίστατο καθημερινώς τα παράπονά τους για τους συνεχείς… έντονους διαλόγους (ας μη το εκφράσω πιο ευγενώς) που λάμβαναν χώρα σε ώρες που οι τουρίστες και οι περιηγητές εν γένει αποσύροντο δια ν’ απολαύσουν την καλοκαιρινή ραστώνη.

Η εξόρμησή μας στη νήσο έλαβε τέλος ξαφνικό όταν η μητέρα ούσα μη ανθεκτική στις πιέσεις τρίτων, και δη αγνώστων, απεφάσισε να μας πάρει σηκωτές εις το κλεινόν άστυ της καταρρέουσας δικτατορίας.

Η τελειότις

Posted: 13 Δεκεμβρίου, 2014 in Uncategorized

δεν είναι ζήτημα γονιδίων.

Η αναθεώρηση του παρόντος έγκειται μόνο στην κτήτορα (όπως το γράφω)

Κλέφτης είναι κ’τ’ αόρατο χέρι που αλλάζει κατά πώς το συμφέρει όσα δεν του ανήκουν.

Ανεξέλεγκτα…

Posted: 8 Δεκεμβρίου, 2014 in Uncategorized

Όλα ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα, ανεξέλεγκτα

Όταν σκεφτώ τπτ πιο νέο θα επανέλθω.

Για την Αναστασία…

Posted: 3 Δεκεμβρίου, 2014 in Uncategorized

που είχα δει να το χορεύει, πολύ παλιά, σ’ ένα γλέντι.

Το δρόμο που μου δείχνεις να βαδίσω…

(δεν είναι ο δρόμος ο δικός μου)