Ευτυχώς που είσαι αλλού

Θυμάσαι που ανέμελα κοιτούσαμε τον ορίζοντα κι εγώ παραπονιόμουν για την ‘ανθρώπινη παρέμβαση’ που χαλούσε το τοπίο;

Τότε, παρά το πολύ νεαρό της ηλικίας σου, μου είχες απαντήσει με σωφροσύνη: Κάποια μέρα θα νοσταλγείς αυτό που βλέπουμε τώρα.

Ούτε κι εσύ δεν μπορούσες να φανταστείς πόσο αληθινά θα έβγαιναν τα λόγια σου. Ευτυχώς για σένα, είσαι αλλού. Ισως, μάλιστα, να είσαι αλλού, εξαιτίας αυτού.

Advertisement

Τι πάω και θυμάμαι η γυναίκα…

Εκτός από τη Eurovision υπάρχει ακόμα και το San Remo:

Εκείνη την εποχή ήταν από τα αγαπημένα μου

Τα ρουφιανομέσα κοινωνικής παρακολούθησης

Τπτ νέοτερον, προς υπενθύμισιν κι επίρρωσιν της δυστοπίας που on line (μόνον;) ζούμε…

Διαβάστε το κείμενο στον ιστοτόπο των Ανεργων Δημοσιογράφων