Αρχείο για 9 Απριλίου, 2010

Την όμορφη είδηση μου έφερε το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο:

«Ήταν δάσος. Αποχαρακτηρίστηκε και έγινε χορτολιβαδική έκταση. Φοβάμαι ότι στο μέλλον θα γίνει τσιμέντο». Τα λόγια αυτά, της εφόρου Εφης Πουλάκη – Παντερμαλή, στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, ήταν χαρακτηριστικά ως προς τους λόγους που τη σπρώχνουν να σχεδιάζει προγράμματα σωτηρίας του βουνού των θεών, του Ολύμπου. Ενός βουνού που επειδή «αποτελεί τεκτονικό παράθυρο», όπως είπε ο γεωλόγος Ηλίας Μαριολάκος, «δεν σταματά να ψηλώνει».

Αρχαιολογικό Πάρκο Λειβήθρων (Ακρόπολη)

Η έφορος αρχαιοτήτων Πιερίας παρουσίασε στο Συμβούλιο μία από τις τρεις μελέτες, για τη δημιουργία μυθολογικού πάρκου στα Λείβηθρα. Θα έχει ως θέμα του τις μούσες και τον Ορφέα και το σχήμα του θα θυμίζει τη λύρα του μυθικού μουσουργού. Τα άλλα δύο θα φιλοξενηθούν στο Δίον και στον Άγιο Δημήτριο και αποτελούν χωριστές μελέτες.

Αρχαιολογικό Πάρκο Λειβήθρων (Χώρος μελέτης)

Τα Λείβηθρα θεωρούνται η πατρίδα του Ορφέα, γιου της νύμφης Καλλιόπης. Σε διαδρομές που θα έχουν συνολικό σχήμα λύρας, θα δημιουργηθούν χώροι αφιερωμένοι στον Ορφέα και στις μούσες. Το σχήμα θα είναι ορατό μόνο από ψηλά.
Στο πάρκο ενημέρωσης θα αναπαρασταθούν ένα ελλειψοειδές κτίριο γεωμετρικών χρόνων και μια μεγάλη αγρέπαυλη με οινοποιείο δίπλα της. Τα κτίρια είχαν εντοπιστεί στην περιοχή κατά τις ανασκαφές για τη σιδηροδρομική γραμμή και καταχώθηκαν. Θα υπάρξει επίσης μια θεατρική κατασκευή.

Η χάραξη των περιηγητικών διαδρομών (πλάτους 2μ.) σχηματοποιεί τη λύρα –σύμβολο του Ορφέα- συνδέοντας τον χώρο με τον μύθο του.

Διαδρομές προς την ακρόπολη

Μαζί με τα μυθολογικά στοιχεία, θα τονιστούν και τα στοιχεία της χλωρίδας με τη δημιουργία περιβαλλοντικών πάρκων, όπου θα φυτευτούν δέντρα που θα λένε την ιστορία τους στην περιοχή. Έτσι, το υποβαθμισμένο δάσος θα μετατραπεί σε έναν χώρο περιπάτου. Όλα αυτά απευθύνονται σε επισκέπτες κάθε ηλικίας, κυρίως όμως στα παιδιά της Πιερίας, αλλά και της γειτονικής και «αδερφικής» Θεσσαλίας.

Έργα Γ ΚΠΣ Λειβήθρωv

Η κυρία Εφη Πουλάκη Παντερμαλή είναι Έφορος Αρχαιοτήτων Πιερίας και μέλος της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας.

Σας παρακαλούμε να στηρίξετε το αίτημα της άμεσης επέκτασης των ορίων του Εθνικού Δρυμού του Ολύμπου!

Συνυπογράψτε εδώ

Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας

Advertisement

Tι δείχνει παγκόσμια έρευνα για το κόστος ζωής στην Αθήνα
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Κίττυ Ξενάκη

Ο Μαρξ είχε γράψει το «Μισθός, τιμή, κέρδος». Η ελβετική τράπεζα UΒS περιορίζεται στο τιμές και μισθοί: σε μια έρευνα για το κόστος ζωής σε 73 πόλεις του πλανήτη, της Αθήνας συμπεριλαμβανομένης, συγκρίνει μεταξύ άλλων πόση ώρα πρέπει να εργαστεί κανείς για να αγοράσει διάφορα αγαθά, από ένα κιλό ψωμί μέχρι ένα iΡod.

Αναδημοσίευση από Τα Νέα

Αρχικά, οι ερευνητές συνέκριναν το κόστος 122 αγαθών και υπηρεσιών. Ως βάση πήραν τη Ζυρίχη, την έδρα της USΒ, έδωσαν στην πόλη τον δείκτη 100 και αντιπαρέβαλαν όλες τις υπόλοιπες μαζί της.

Διαπίστωσαν πως η πιο ακριβή πόλη για να μένει κανείς, αν συνυπολογίσουμε στις συγκρινόμενες υπηρεσίες και το ενοίκιο, είναι η Νέα Υόρκη. Η φτηνότερη, είναι η Βομβάη (Μουμπάι). Η Αθήνα κατατάσσεται στην 39η θέση μεταξύ Λευκωσίας και Λιουμπλιάνας- μπορεί να ακούγεται παράξενο αλλά αποδεικνύεται φτηνότερη από όλες τις δυτικοευρωπαϊκές καθώς και τις αμερικανικές πόλεις που περιλαμβάνονται στην έρευνα.

Η σύγκριση
Στη συνέχεια, οι ερευνητές συνέκριναν τα επίπεδα των μισθών στις 73 πόλεις. Σε ό,τι αφορά τις μεικτές απολαβές, τις υψηλότερες τις έχουν οι κάτοικοι της Κοπεγχάγης και σε ό, τι αφορά τις καθαρές οι κάτοικοι της Ζυρίχης. Η Αθήνα κατατάσσεται στην 31η και στην 33η θέση αντίστοιχα, πίσω από όλες τις δυτικοευρωπαϊκές και τις αμερικανικές πόλεις.

Η UΒS, όμως, ήθελε να δώσει και μια καθαρή εικόνα όσον αφορά την αγοραστική δύναμη μιας εργατοώρας σε κάθε πόλη.

Συνέκρινε λοιπόν πόση ώρα χρειάζεται να εργαστεί κανείς για να αγοράσει τέσσερα προϊόντα που υπάρχουν παντού: 1 κιλό ψωμί, 1 κιλό ρύζι, 1 iΡod nano 8 Go και 1 Βig Μac. Οι διαφορές είναι εντυπωσιακές: στο Ναϊρόμπι χρειάζονται 160 ώρες για ένα iΡod, στη Νέα Υόρκη και τη Ζυρίχη μόλις 9. Στη Μανίλα, απαιτούνται 84 λεπτά της ώρας για ένα κιλό ψωμί, στη Φρανκφούρτη μόλις 8 και στο Δουβλίνο 9. Στη Βουδαπέστη, 65 λεπτά για ένα κιλό ρύζι, στο Τορόντο μόλις 8. Στην Τζακάρτα, τέλος, χρειάζεται κανείς να δουλέψει περισσότερες από δύο ώρες, 136 λεπτά, για να αγοράσει ένα Βig Μac, ενώ στο Σικάγο και το Τόκιο λιγότερο από ένα τέταρτο της ώρας.